Bilim insanları, yeni nesil ‘elektronik ilaçlar’ geliştirmek
için çalışıyor. Yaraya yerleştirilecek olan uzaktan kumandalı cihazlar,
geleneksel ilaçlara dayanıklı bakterileri ısı yayarak öldürecek ve daha sonra
eriyerek iz bırakmadan yok olacak.
ABD’li bilim insanları, uzaktan kumandalı, biyolojik olarak
parçalanabilen ve enerji barındıran elektronik ilaçları fareler üzerinde denemeye
başladı.
Illinois Üniversitesi tarafından geliştirilen ‘çözünebilir
elektronikler’, belli bir bölgede tedavi amaçlı kullanıldıktan sonra eriyerek
yok olacak. Çözünebilir elektronik ilçakar, sinirlerin çalıştırılması, kemik
büyümesi, yaraların tedavi edilmesi, ilaçların vücutta taşınmasında rol alacağı
gibi antibiyotik görevi de görecek.
Advanced Materials dergisinde yayımlanan araştırmada yer
alan makine mühendisi John Rogers, “Her türlü tedavi yönteminde, cihaz tedavi
için belirlenen zaman ölçeğinde faaliyet gösterecek” dedi. Rogers ve ekibi,
geçtiğimiz yıl suda çözünebilen, silikon tabanlı akım geliştirirken, bu yıl
beyne enjekte edilebilen ‘küçük LED’ ışıkları geliştirdi.
Uzak kumandalı akımlar, radyo sinyallerine hassas süper ince
ipek üzerinde yer alıyor. Rogers ve ekibi, kapasitör, indüktör ve direnç
elemanlarını biyo-uyumlu materyallerden seçiyor.
Bu materyallerden silikon nano-yüzeyler yarı-iletken olarak
işlev görürken, magnezyum oksit veya silikon dioksit yalıtkan olarak
kullanılıyor. İpek ise akımların yer aldığı yüzeyi kaplıyor.
Wired sitesinin haberine göre, sisteme enerji sağlamak için
önemli bir rol oynayan anten, radyo sinyallerini alıyor. İpek üzerine işlenen,
500 nano metrelik süper ince magnezyum anten, oda sıcaklığında iyondan
arındırılmış su içinde iki saat içinde çözülüyor. Antenin altı katı
kalınlığındaki bir büyük modelinin çözülmesi ise birkaç gün alıyor.
Rogers ve ekibi, kurdukları sistemin çalıştığını göstermek için
bir LED denemesi yaptı.
Magnezyum-ipek antenli akım LED üzerine yerleştirildi ve 2
metre öteden radyo sinyalleri gönderildi. Sistem, radyo sinyallerinin yüzde
15’ini elektriğe çevirmeyi ve LED’i aydınlatmayı başardı. Ardından, akımı
iyondan arındırılmış suya yerleştirdiklerinde, çözülüp yok oluverdi.
ABD’nin Carnegie Mellon Üniversitesi’nden polimer mühendisi
Christopher Bettinger, ‘elde edilen başarılının biyolojik olarak parçalanabilen
sistemlerin geliştirilmesi adına büyük bir adım olduğuna dikkat çekerken, en
büyük sorunun enerji ihtiyacı olduğunu ve daha büyük antenlere ihtiyaç
duyacaklarını’ belirtti.
0 yorum:
Yorum Gönder